سخن تازه

هین سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود

وارهد از حد جهان بی حدو و اندازه شود

(مولوی)

پرسید سخن تازه چیست؟

گفتم  سخنی که حال من را خوب نماید و مثل نیسمی روح مرا بنوازد،

سخنی که من را از روزمرگی و تکرارهای بیحاصل رها سازد؛ سخنی که من را از این وضعی که هستم ارتقاء دهد.

سخنی که مرا از این مکان محصور و جایگاه فعلی جدا سازد و در جهان ماورائ سیر دهد. 

سخنی که منیت من را از من دور سازد.

سخنی که الهام بخش لحظه های بعدی من باشد و چنان نفسی در من بدمد که چیزی های نو خلق نمایم.

سخن نو سخنی است که مرا بجای تزلزل و تنزل، رشد و پرواز دهد.

گفتم خدا هم هر لحظه در پی کاری جدید هست (کل یوم هو فی شان)

پرسید دو جهان یعنی چه ؟

گفتم جهان درونی من و تو ، جهام معنی و صورت ، جهان این لحظه و لحظه بعد، جهان دون و جهان بالا.

جهان می تواند جهان های بی کرانه باشد که هنوز کشف نکرده ام و سخن تازه می تواند آن را برای من کشف و روشن نماید.

جهان می تواند جهان اندیشه باشد که هر آن در حال شدن هست و از بودن می گریزد.

پس ای دوست سخن تازه بگو تا این دل بیمار من درمان شود و نوری در آن بتابد.

سخنی بگو که من را از این جایی که هستم رها سازد و با ابدیت و جاودانگی پیوند دهد.

(روزنوشت ها)

لینک شرح سخن تازه توسط دکتر دینانی